ADSIZ

Her akşam sıcak bir yer bulmak için dolanıp dururum saatlerce sokaklarda. Buldum mu ilişirim iyice kuytuya, bir daha istemem oradan çıkmak. Böyle yapınca tüm sıkıntılarımdan kurtulurum sanırım. Ama başka zorunluluklar, çıkarır beni saklandığım yerden. Sonra aynı yeri, bir daha bulmak imkansız olur.

Kimsesizlik,yoksulluk zor gelir bana. Geceler ayrı uzun,gündüzler ayrı uzun olur bizim gibiler için. Bereket sokaklarda dolaşırken, tanıdık konu komşu ikram eder iki kap yiyecek de kurtarırım o günü. Tek sıkıntım bu da değil üstelik, ipsizi sapsızı, kopuğu, düşkünü…

Hırlaşırlar devamlı benimle, araya giren olmasa anamı ağlatana kadar tekme tokat dalarlar. Aslında hızlı koşarım,sağlam da ısırırım,vukuatım da var üstelik ama böyle cengaver cengaver üstüme gelen oldu mu, tırsıp kalakalırım olduğum yerde. Çok çektim anlayacağınız. Durumuma daha fazla dayanamayan bir komşum evlat edindi de beni, kurtuldum bu pespayelikten. Artık aç değilim açıkta değilim. Daha bir saygı görülüyormuş meğer, kimliğini birilerinin mülküne verince. Şimdi sizi yalnız bırakmam gerekecek, zira korumam gereken bir kitap dükkanım var. Havhav!

Bir küçürek denemesi

23.01.2018

Ödül Eda Çakıcıoğlu